Nasza rola jako matki nigdy się nie kończy. Nawet gdy nasze dzieci stają się dorosłymi, nosimy w sobie niezatarte poczucie troski i odpowiedzialności. To uczucie tkwi głęboko w naszym sercu, niezależnie od wieku naszych potomków. Jednakże, zrozumienie, że nasze dzieci są dorosłe, samodzielne istoty, może być jednym z najtrudniejszych wyzwań, przed jakimi stoimy.
Wewnętrzny Konflikt Matczynej Miłości
Jest to proces pełen wewnętrznego konfliktu. Z jednej strony, pragniemy usuwać wszelkie przeszkody z ich drogi, chcemy, aby uniknęły trudności, cierpienia, czy bólu. Z drugiej strony, zdajemy sobie sprawę, że prawdziwa nauka i rozwój zachodzą poprzez doświadczenia, poprzez podejmowanie własnych decyzji i ponoszenie konsekwencji tychże decyzji.
Trudne Zrozumienie Samodzielności
Zrozumienie, że nasze dzieci są dorosłe, samodzielne istoty, może być trudne. Chcemy nadal prowadzić, kierować, myśleć za nie. Ale prawda jest taka, że chcą one samodzielnie odkrywać świat, uczyć się na błędach, nawet jeśli to boli. Musimy uszanować w nich człowieka, dorosłego człowieka. Pozwólmy im samodzielnie dochodzić do sukcesów i poznać smak porażki. Np. Często nasz status materialny pozwala nam, by dzieciom ułatwić życie, ale czy one tego naprawdę chcą? A może dla nich ważniejsze są inne aspekty życia? Może dla nich ważna jest droga, a nie cel osiągnięty dzięki naszym pieniądzom, czy koneksjom? Ileż więcej szacunku będą dla siebie miały, gdy samodzielnie do czegoś dojdą. Nie mówię, żeby odmawiać pomocy, gdy jest potrzebna i wyartykułowana. Mówię o nie narzucaniu się.
Walka z Chęcią Chronienia
Dla mnie osobiście bycie matką dorosłych dzieci, to ogromnie trudne zadania. Trudniejsze po stokroć, niż bycie mamą, gdy dziewczyny były małe. Nadal chciałabym je chronić i usuwać wszelkie trudności. Ale wiem, że muszę odpuścić. Bardzo się staram, ale to walka z samą sobą, z instynktem matczynym, który tkwi głęboko w moim sercu. Wielokrotnie gryzę się w język, by nie powiedzieć za dużo. Często też nie uda mi się tego języka za zębami utrzymać, czego potem żałuję. Choć nie ma się co tak katować, też jestem tylko człowiekiem, nie chodzącym ideałem.
Balansowanie Między Opieką a Wsparciem
Gdy zrozumiemy, że nasze dzieci są dorosłe, naszym celem nie powinno być już kontrolowanie ich życia , ale raczej wspieranie ich w ich własnych decyzjach i działaniach. To podróż pełna emocji, wyzwań i wzrostu – zarówno dla nas, jak i dla nich. Ale jedno jest pewne: musimy znaleźć ten delikatny balans między opieką, a wsparciem, między troską a zaufaniem do ich własnej mądrości i siły.
Szanowanie Prywatności Dorosłych Dzieci
To z czym , jako matki dorosłych dzieci mamy też często problem, to uszanowanie ich prywatności. Należy pamiętać o konieczności szacunku dla prywatności naszych dorosłych dzieci i dla ich wyborów. Nawet gdy były małe, tajemnice, poglądy i prywatne sprawy należało szanować, ale w przypadku dorosłych potomków jest to bezwzględnie wymagane. Nie możemy wypytywać o ich intymne sprawy, poglądy czy osobiste decyzje, ani wtrącać się w ich życie bez ich wyraźnej prośby o pomoc czy radę. Szanowanie prywatności jest kluczowym elementem budowania zaufania i zdrowych relacji z naszymi dorosłymi dziećmi. A tak często o tym zapominamy po latach podcierania im tyłków, opatrywania skaleczeń, nocach przy szpitalnych łóżkach.
Perspektywa Dorosłych Dzieci
Dla dorosłych dzieci istotne jest poczucie samodzielności i wolności. Kiedy matka jest nadopiekuńcza, mogą czuć się ograniczone, niedocenione, a nawet zdezorientowane w podejmowaniu własnych decyzji. Natomiast, gdy matka jest tylko wsparciem, gdy o to proszą, czują się wolne, kochane i doceniane. Nasze zaufanie i nieingerowanie buduje ich poczucie własnej wartości oraz daje im ufność we własne decyzje. W takiej atmosferze dorosłe dzieci mogą kwitnąć, rozwijać się i kroczyć pewnie przez życie.
Matki, będąc matkami przez całe życie, doświadczają wewnętrznego konfliktu między chęcią chronienie i nadopiekuńczością a potrzebą uszanowania samodzielności i dorosłości swoich dzieci. Zrozumienie, że nasze dzieci to dorosłe, samodzielne istoty, może być trudne, ale kluczem jest znalezienie balansu między opieką, a wsparciem. Dla dorosłych dzieci istotne jest poczucie samodzielności, wolności, które buduje się poprzez zaufanie i nieingerowanie ze strony matki. W takiej atmosferze dorosłe dzieci mogą czuć się wolne, kochane i docenione, gotowe na podjęcie wyzwań życia dorosłego.