Każdy rodzic wie, że nastolatkowie potrafią być zdystansowane, a ich wychowanie bywa wyzwaniem. Okresowi dojrzewania towarzyszą zmiany fizyczne i emocjonalne, ale też pragnienie niezależności czy podejmowania samodzielnych decyzji. W tym czasie bardzo ważne jest, aby obserwować swoje dziecko, by zidentyfikować różnice między normalnym zachowaniem a stanem wskazującym na problemy emocjonalne czy psychiczne. Jak rozpoznać czy nastolatek potrzebuje pomocy specjalisty? Kiedy udać się z dzieckiem do psychologa?
Problemy nastolatka – jak je poznać?
Nastoletnie lata to burzliwy okres zarówno dla nastolatków, jak i ich rodziców. Między 10. a 20. rokiem życia zachodzi wiele zmian – hormony wymykają się spod kontroli, dlatego nastolatkom coraz ciężej znaleźć równowagę między usamodzielnieniem się a poleganiem na wsparciu rodziców. „Normalne zachowanie” nastolatków może szybko przekształcić się w takie, na które powinno zwrócić się uwagę, ponieważ sygnalizuje, że dzieje się coś problematycznego. Oczywiście, każdy przypadek jest indywidualny, jednak najczęstszą podstawą do reakcji powinny być te, które zdecydowanie odbiegają od typowych codziennych sytuacji.
Kiedy potrzebna jest pomoc psychologa?
Rodzicom może być ciężko zadecydować, kiedy dokładnie nadszedł czas, by zwrócić się o pomoc dla swojego dziecka. Często zdarza się, że inne osoby uspokajają opiekunów, że zaistniałe problemy są tylko chwilowe i z pewnością miną. Warto wiedzieć, że nawet jeśli trudności są tymczasowe, to terapia może pomóc w uporaniu się z trudnym okresem w życiu, co ułatwi funkcjonowanie nie tylko młodzieży, ale i rodzicom. Istnieje wiele stanów psychicznych, które mogą wskazywać na to, że konieczna jest pomoc specjalisty. Na które z z nich zwrócić uwagę?
- Zaburzenia lękowe,
- Problemy z zachowaniem,
- Problemy szkolne i społeczne,
- Niska samoocena,
- Nadużywanie alkoholu lub narkotyków,
- Mówienie o samookaleczeniu lub samobójstwie,
- Problemy z negatywnym myśleniem,
- Potrzeba omówienia seksualności, orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej,
- Stresujące sytuacje życiowe jak zastraszanie, rozwód rodziców, nowe rodzeństwo, zmiana szkoły czy miejsca zamieszkania.
Jeśli którakolwiek z tych rzeczy dotyczy nastolatka, a instynkt podpowiada, że psycholog może pomóc, to zdecydowanie warto się z nim skontaktować, by najlepiej odpowiedzieć na potrzeby młodzieży.
Jak rozmawiać z nastolatkiem o terapii?
Sposób, w jaki przedstawione zostanie leczenie jest kluczowy, by przekonać nastolatka do wizyty u psychologa. Istnieje niesprawiedliwe uprzedzenie wobec uzyskania pomocy w przypadku problemów ze zdrowiem psychicznym, a ludzie korzystają z sesji psychologicznych z tego samego powodu, dla którego chodzą do innych lekarzy – chcą poczuć się lepiej. Dla niektórych nastolatków rozmowa o zauważeniu zmian w ich zachowaniu i jakakolwiek reakcja na nie może być sporą ulgą – w końcu ktoś widzi ich ból i chce pomóc im przez niego przejść. Jednak inna część może zareagować złością, niepokojem i wypieraniem się. Jak ułatwić rozmowę? Przede wszystkim należy zachować spokój, umieć ubrać w słowa obserwowalne zachowania i dać opcję, która może pomóc w rozwiązaniu problemu np. terapię.
Wybór terapeuty – na co zwrócić uwagę?
Znalezienie kogoś, kto sprawi, że dziecko poczuje się komfortowo podczas spotkania jest najważniejszą częścią poszukiwania psychologa. Kluczem jest upewnienie się, że terapeuta, który brany jest pod uwagę, jest dostępny w pasującym terminie i że jego poziom wiedzy jest odpowiedni do przeprowadzenia konsultacji. Nie zapomnij również o tym, że w serwisach internetowych jest możliwa sesja psychologiczna online, co zdecydowanie jest bardziej elastycznym i komfortowym rozwiązaniem. Psycholog młodzieży w Avigon to jedna z opcji, którą warto rozważyć i wybrać jednego z wielu certyfikowanych specjalistów.
Słuchanie i obserwacja nastolatków są kluczowe do tego, by rozgryźć to, czego potrzebują. Jeśli dziecko odmówi, gdy po raz pierwszy wspomina się o możliwości terapii, warto próbować dalej, gdy intuicja podpowiada, że to właściwe rozwiązanie, które może ułatwić zmaganie się z trudnościami.