Dania obiadowe

Kotlety z resztek warzyw powstały zupełnie przypadkowo i spontanicznie. Przeglądałam lodówkę bez większego pomysłu na to, co zrobić na obiad mojej wege córci.

Jeżeli robicie Sylwestra w domu i chcecie, aby wasi goście długo wytrzymali, nawet gdy przesadzą z alkoholem, przygotujcie dla nich bigos. Bigos to moim zdaniem najlepszy podkład pod sylwestrowe szaleństwa.

Co jak co, ale zupa grzybowa z suszonych grzybów u nas na Wigilii być musi. No po prostu nie wyobrażam sobie innej zupy na naszym stole w wigilijny wieczór.

Chaczapuri, czyli chleb z twarogiem, bo tak można tłumaczyć jego nazwę, to tradycyjne „bieda danie” gruzińskiej kuchni. A że ja lubię takie proste, „bieda jedzenie”, od razu przypadł mi do gustu ten placek z serem.

Leniwe kluski, pierogi leniwe, lub po prostu leniwe. Najprostsze na świecie, pyszne kluseczki, które przygotujesz dosłownie w chwilę.

Wegetariańskie empanadas wymyśliłam, gdy robiliśmy imprezę w stylu ameryki łacińskiej, a na której byli też wegetarianie. Tego dnia głównym daniem było chili con carne, ale że „con carne” jest zupełnie nieodpowiednie dla wegetarian, przygotowałam dla nich właśnie pieczone pierogi zrobione na styl meksykański.

W moim domu często przygotowuję dania w dwóch wersjach jednocześnie: wegetariańskiej i mięsnej. Do tych potraw należy moussaka, czyli grecka zapiekanka z bakłażanów, pomidorów i jagnięciny, na potrzeby mojej wege-córki przerobiona przeze mnie na danie bezmięsne. Tym sposobem godzę domowych mięsożerców z wegetarianami. Przynajmniej kulinarnie. Choć muszę przyznać, że obie strony szanują się wzajemnie i nie wchodzą w polemiki, a mięsożercy coraz chętniej próbują kuchni bezmięsnej.

Fasolka po bretońsku to jeden z moich smaków dzieciństwa. Moja mama często przygotowywała ją na obiady, ale też pamiętam, że stanowiła dość częsty element spotkań moich rodziców z przyjaciółmi.

Żyjemy tak szybko, że mało to robi teraz domowy makaron do rosołu. Jednak kiedyś robiło się go prawie co niedzielę. W moim rodzinnym domu był to cały rytuał. Mama zarabiała ciasto, później tata, jako silniejszy, je wyrabiał i wałkował na cieniuteńkie placki, które suszyły się porozkładane na papierach w całym domu. Dopiero, gdy ciasto dobrze podeschło, kroiliśmy makaron. To już robiła moja mama, albo ja. Rosół z takim domowym makaronem zupełnie inaczej smakował.