Obudziło mnie wakacyjne słonko. Jakże przyjemnie budzić się ze świadomością, że nie trzeba biec do pracy… Co począć z tak miło zaczynającym się dniem? Może pójdę na łyżworolki?
Łyżworolki i ja – krótka historia
Bardzo lubię jazdę na rolkach. Jeżdżę już od wielu lat. Pierwszy kontakt z rolkami miałam, gdy jeszcze w Polsce o rolkach nikt nie słyszał. Ojciec mojego chłopaka przywiózł jedną parę jako prezent z delegacji do USA. Jeździliśmy całą paczką na tych jednych rolkach, nie przejmując się, że były za duże, lub za małe. Myśleliśmy, że to sprzęt wymagający parkietu. Zakradaliśmy się w tym celu na salę gimnastyczną w szkole, w której dyrektorem był tata naszego kolegi i męczyliśmy te dziwaczne wrotki połączone z butami i z jedną linią kółek zamiast dwóch.
Łyżworolki wyznacznik statusu?
Dość szybko rolki stały się przedmiotem pożądania dzieci, oraz nastoletnich chłopców którzy, jak to chłopcy, traktowali je dość brutalnie skacząc na nich, ślizgając się po barierkach i murkach, zjeżdżając po schodach. Zaczął się tworzyć ruch inlie-skaterów z całą jego otoczką. Rolki do takich wyczynów były warte tyle co ówczesna najniższa krajowa. O tym może kiedyś Wam napiszę, bo miałam okazjęod początku towarzyszyć rozwojowi tego sportu i towarzyszącemu mu ruchowi.
Łyżworolki dla pedałów?
Co ciekawe, nikt nie myślał wtedy w Polsce, że można jeździć rolkach rekreacyjnie i fitness’owo. Nawet pamiętam komentarz pewnego pana, który stwierdził, że „rolki rekreacyjne są dla pedałów”. Trochę już wtedy w świecie bywałam i dziwiło mnie takie podejście, bo na rolkach jeździli wszyscy np. w Austrii, czy Niemczech. Od maluchów po na prawdę starych staruszków. Na szczęście teraz już nikt tak nie myśli. Łyżworolki stały się bardzo popularne i zastanawiam się nawet po co Was w ogóle namawiam? Pewnie doskonale znacie i doceniacie ich zalety.
Dla mnie łyżworolki
to ogromna frajda i jedna z najlepszych form rekreacji. Są niesamowicie uniwersalne. Możesz na rolki się wybrać sam/a, lub z rodziną i przyjaciółmi. Zawsze będą dawały mnóstwo radości. Możesz po prostu jeździć, robić trening siłowy, czy trenować narciarstwo biegowe bez nart. Coraz popularniejszy staje się tzw. freestyle, czyli traktowanie rolek w sposób niemal taneczny. Niesamowicie wyglądają ludzie jeżdżący slalomem między specjalnymi kubeczkami i robiący przeróżne figury w trakcie jazdy. Nadal silny jest też nurt tzw. rolek agresywnych. Na łyżworolkach można się ścigać i jeździć maratony. W Polsce organizuje się obecnie mnóstwo różnorakich imprez dla rolkarzy.
Hokej na łyżworolkach? – o tak!
Ja bardzo Wam rekomenduję hokej na rolkach. Wystarczą łyżworolki, komplet ochraniaczy, kij jak do hokeja na łyżwach i specjalna piłeczka wielkości piłki do tenisa. Można ją kupić w internecie, lub specjalistycznych sklepach z rolkami. Jej ważną cechą jest to, że jest ciężka i „klei” się do podłoża, czyli nie podskakuje, tylko toczy. Hokej na rolkach to świetny sport towarzyski i rodzinny. Kawałek asfaltu, bramki z butów i zabawa murowana.
Muszę powiedzieć, że gdy traktujemy hokej na rolkach zabawowo, staje się on fajnym sposobem na złapanie techniki jazdy dla osób początkujących. Człowiek jest tak zaaferowany grą, że nie zauważa jak zaczyna coraz lepiej jeździć, a i kijem się można podeprzeć… Mnie czasem udawało się też załatwiać „sprawy rodzinne” przy pomocy hokeja. Jak mąż mi podpadł, zupełnie przypadkiem, w ferworze walki, mój kij zaplątywał się w jego rolki i… Ale oczywiście nie namawiam do tak drastycznego wykorzystywania tej sympatycznej gry.
Nie wiem czy wiecie, że jazda na rolkach jest sportem angażującym większość mięśni. Dobrze wpływa na kształtowanie postawy i zdrowe plecy. Do tego możecie stracić sporo kalorii. Osoba ważąca 60 kg, jeżdżąc w sposób umiarkowany zużywa aż 470 kilokalorii! Więc to niezły sposób na odchudzanie.
No i na rolkach się bardzo zgrabnie wygląda…
Mam nadzieję, że Was namówiłam.
Niebawem artykuł, jakie rolki wybrać i jak dobrać je do swoich potrzeb i temperamentu.
Do zobaczenia na rolkach.
